LITERACKI - JANUSZ CYGAN - "Z OSNOWY MYŚLI

⇔

na końcu nieba

rozsypuję wiersze
niczym nasiona szyszki
czasem zrozumiałe -
częściej z trudnym przekazem

to nic że nie rozumiesz

kiedy wzejdą nowe
i zaowocują na polanie uczuć
nauczysz się czytać -
mnie i te strofy zagmatwane

jestestwem

czas ucieka -
mnie jest coraz mniej
pozostanie
echo leśnych ptaków

otulone mchem poezji

7 czerwca 2016

⇔

słonecznego marszu istota

oglądam negatywy wyobrażeń
nieposortowanego ja

w zależnościach

ludzi
zamkniętego klamką świata

w głębokim jeziorze uczuć
lustrzane odbicie

na brzegu jestestwa
nie rozumiem dlaczego

lewa to prawa

wrzucę do wody kamyk
- z twoim imieniem

wyrytym na szczęście
promieniami słońca

wiarą poezji

6 czerwca 2016

⇔

cień spokoju na rogu kartki

drżę - niczym gałązka
obcych słów wiatr
porusza

niemożność

pomiędzy dokonaniem
i marzeniem

dojrzewa

kaleki wstyd -
tęsknota liści

w narodzinach

dotyku łąki
rosą poranku

nie dla mnie

wtulone w ramiona
wyznań półprawdy

4 czerwca 2016

⇔

przyciąga cisza

po raz kolejny
sam zamykam okno dnia

krzyk słabości

dystans - tuż obok kroczy
odległa smycz przeznaczenia

zerwany szmer

siadam na brzegu życia
echo płacz rybitw niesie

tak prawdziwy

zachód zaprasza do tańca
odbity w lustrzanej tafli

krokami marzeń

kolejnym ja - przemijam
noc spada na oczy

zapadła cisza

3 czerwca 2016

⇔

sentymentalne poszepty wieczoru

usiądę pod drzewem -
starym rozłożystym
popatrzę
na zachód słońca doskonały

znów ukojone
staną się myśli
posłucham
marzeń z wiatrem przyniesionych

z poszumem liści
porozmawiam w ciszy
odnajdę
spokój - siebie zrozumienie

lustro jeziora
radośnie przytuli
odejdę
ze snami kolejnej nadziei

2 czerwca 2016

⇔

zgubiłem sznurowadła pokory

aromat skoszonej trawy
unosi się do mojego okna -
przywołuje marzenia

tylko

na drugim piętrze
boli tęsknota - a nie powinna

jest co jeść
picia też nie brakuje
wszystkiego pod dostatkiem

tylko

schody jakieś niewyrozumiałe
to na dół - to pod górę

jakby na przekór prostocie
strasznie uparte - ja też
ciągle próbuję

tylko

no właśnie - kolejna nadzieja
we mnie codziennie

odejść nie chce
w własnej niewierności
taka wierna

tylko

1 czerwca 2016

⇔

skromność wieczoru

pomimo
kolejnego zachodu - wschodzę

mimowolnie
uchylasz drzwi uniesień

ośmielony
przekraczam próg przyzwoitości

istotnie
przybliżam spełnienia jutrzenkę

pośród
namiętności księżyca z gwiazdą

pojmuję
na nowo smak porannej kawy

10 czerwca 2016

⇔

w ramionach świtu

uwielbiam poranki
po nocy spełnionej

zroszone pięknymi wschodami

kropelki na kwiecie
w miłosnym ogrodzie

te płatki rozpięte cudownie

zmieniony w motyla
czułkami dotknę

rozkwitniesz zmysłami na nowo

uczuciem nawilżę
dodam słodyczy

dojrzejesz kolejną rozkoszą

11 czerwca 2016

⇔

czerwcowym porankiem

stąpasz delikatnie -
na łące zmysłów tańczysz

pośród wiatru

słuchasz miłosnej melodii
aromatem maków i rumianku
oczarowana

dajesz siebie

na jutro - kolejnych dni
wschodzącym słońcem

wnikasz

oddychasz pocałunkami
wilgotnej skóry

po prostu kochasz

kiedy -
następnym wierszem
dajesz siebie

w polnych kwiatach

12 czerwca 2016

⇔

wypatrywanie

czekam na gest uczuć
kolejny - u schyłku dnia

tamtej tęsknoty
przy słońca zachodzie

w różowym blasku tafli jeziora

zapachu czasu - wciąż niedokonanego
pośród gąszczu myśli

jestem

pod kopułą nieba - pragnieniem
zmęczonego człowieka

w okruchach dotyku

13 czerwca 2016

⇔

łaknienie w kolorze bzu

ta radość - zamknięta w pąkach
wyzwala wiarę

w przyszłość

powoli otwierasz
płatki dzikiej natury

nieujarzmiona
wchłaniasz - całą sobą

czekasz
okryta meszkiem pragnień

jutro
dojrzejesz namiętnością
- kiedy przyjdę

na zawsze twój

14 czerwca 2016

⇔